υπεραπόλλυμι

Α

1. καταστρέφω τελείως

2. παθ. ὑπεραπόλλυμαι

χάνομαι για κάποιον, πεθαίνω για χάρη κάποιου.

[ΕΤΥΜΟΛ. < ὑπερ-* + ἀπόλλυμι «καταστρέφω εντελώς»].